فریز درایر، که با نام علمی لیوفلایزر نیز شناخته می‌شود، یک فناوری نوین و حیاتی در زمینه نگهداری مواد است. این فرایند پیشرفته با انجماد سریع و سپس تصعید (سابلیمیشن) آب، رطوبت را به طور کامل از ماده خارج می‌کند. این روش، برخلاف خشک‌کننده‌های سنتی که از گرما استفاده می‌کنند، به حفظ کامل ساختار، رنگ، عطر و خواص بیولوژیکی و شیمیایی مواد کمک شایانی می‌کند. به همین دلیل، فریز درایر در صنایع مختلفی از جمله داروسازی، غذایی (برای تولید قهوه فوری، میوه‌ها و سبزیجات خشک) و آرایشی بهداشتی کاربرد گسترده‌ای دارد. دستگاه لیوفیلایزر، ابزار اصلی انجام این فرایند است که با ایجاد شرایط خلاء و دمای پایین، امکان تبدیل یخ به بخار آب را فراهم می‌آورد.

تاریخچه فریز درایر و دستگاه لیوفیلایزر به دوران جنگ جهانی دوم بازمی‌گردد. در آن زمان، نیاز به روشی برای نگهداری ایمن پلاسما و سرم خون بدون نیاز به یخچال، منجر به ابداع این تکنولوژی شد. اولین دستگاه‌های فریز درایر برای خشک کردن پنی‌سیلین و واکسن‌ها به منظور ارسال به مناطق جنگی دورافتاده مورد استفاده قرار گرفتند. پس از جنگ، این تکنولوژی به سرعت گسترش یافت و در صنایع مختلف، به ویژه صنایع غذایی و دارویی، به کار گرفته شد. امروزه، دستگاه‌های لیوفیلایزر در اندازه‌ها و مدل‌های متنوعی تولید می‌شوند که هر یک برای کاربردهای خاصی طراحی شده‌اند. این تکنولوژی نقشی کلیدی در توسعه و پیشرفت علم و صنایع مختلف ایفا کرده است و به عنوان یک راهکار مطمئن برای نگهداری طولانی‌مدت و با کیفیت بالا شناخته می‌شود.